به گزارش مشرق به نقل از روابط عمومي نخستين جشنواره مردمي فيلم عمار، مراسم اختتاميه اين جشنواره با حضور «شفيع آقامحمديان» مديرعامل مرکز گسترش سينماي مستند و تجربي، «ابوالقاسم طالبي» کارگردان سينما، «حسن عباسي» نظريه‌پرداز و کارشناس رسانه، «وحيد جليلي» کارشناس فرهنگي، پدر شهيد حسين غلام کبيري، «بهمن حبشي» مدير دفتر مجامع سينمايي و جشنواره‌هاي معاونت سينمايي و جمعي ديگر از هنرمندان و اهالي رسانه برگزار شد.
حسن عباسي در اين مراسم گفت: در اين جشنواره شاهد تولد طيف جديدي از مستندسازاني بوديم که از اين رسانه براي انتقال پيام خود استفاده مي‌کنند. اين تولد را بايد به فال نيک گرفت و آن را سرآغاز يک جنبش و بالاتر از آن يک جريان در سينماي مستند ايران دانست.
وي در تبيين هنر ديني توضيح داد: هنر ديني داراي چهار مرحله است؛ در مرحله تبيين وحي، در مرحله دوم تبديل وحي به عقل، در مرحله سوم تبديل عقل به حس و در مرحله چهارم انتقال حس به غير.
عباسي ادامه داد: تجميع اين چهار مرحله در قالب سخنراني امکان‌پذير است، اما اين کار در رسانه‌هايي چون سينما يا شبکه‌هاي تلويزيوني با دشواري‌هاي فراواني مواجه است.
وي اضافه کرد: اتفاق مهمي که در فيلم‌هاي جشنواره عمار افتاد، اين بود که در مجموع در آثار اين جشنواره اين چهار مرحله خوب کنار هم قرار گرفتند. به ويژه اينکه غالب سازندگان اين فيلم‌ها جوان و در حال آزمون و خطا براي رسيدن به قله‌هاي کمال هنري هستند. در اين فيلم‌هاي مستند به عينه ديديم که آنچه در مرحله عقلاني دغدغه سازندگان بوده به حس تبديل شده و سپس آن حس را با استفاده از ظرفيت کار رسانه مستند مي‌‌شناختند توانستند به غير منتقل کنند. اين کار حائز اهميت است و به همين دليل مي‌گويم که ما در اين جشنواره شاهد تولد يک جريان متعالي و انقلابي هستيم که اين‌ها هنر را براي هنر نمي‌خواهند، اسير فرم‌گرايي هم نيستند و ابزار فيلم مستند را براي انتقال پيام خود به کار مي‌گيرند.
حسن عباسي در پايان صحبت خود گفت: لازم است که اين طيف تازه متولد شده در سينماي مستند ايران دامنه‌هاي موضوعي متنوع‌تري را فراهم کنند و از آن‌ها حمايت شود تا گام‌هاي عظيم‌تري بردارند تا در استانداردهاي جهاني پيام انقال اسلام و مردم ايران و حقانيتي که براي بسترسازي ظهور ضرورت دارد را با اين زبان منعکس کرد.
وحيد جليلي کارشناس فرهنگي و سردبير نشريه راه نيز در اين مراسم سخنراني کرد و با انتقاد از فضاي هنري و رسانه‌اي کشور گفت: کشور ما تجربيات و اتفاقات دراماتيک فراواني را پشت سر گذاشته است، چرا هيچ يک از اين اتفاقات در فيلم‌هاي ما به نمايش در نيامده است؟ ما حتي اگر دغدغه‌ها و تفکرات ايدئولوژيک و انقلابي هم اگر نداشته باشيم و يک عنصر بي‌طرف هنري يا رسانه‌اي باشيم، اين موضوعات کشش لازم براي جذب ما را دارد. مثلا فردي چون شهيد رجايي از يک کاسه بشقاب فروشي کنار خيابان رئيس جمهور کشور شده و در نهايت نيز به شهادت رسيده است، آيا موضوعي از اين دراماتيک‌تر وجود دارد؟ آيا اين ملت با اين تاريخ، با اين فرهنگ و با اين انقلاب بايد ماجراهاي به تصوير کشيده شده در رسانه او به تمنيات يک قشر کاملا خاص اجتماعي که در شمال تهران زندگي مي‌کنند، محدود شود؟
سردبير مجله راه ادامه داد: در فيلم‌هاي سينما و تلويزيون ما مسائل فرعي تبديل به اصلي و مسائل اصلي تبديل به مسائل فرعي شده‌اند.
اين روزنامه‌نگار با بيان اينکه نشانه‌شناسي انقلاب اسلامي در سينماي امروز ايران مفقود است، تصريح کرد: اگر شما بخواهيد جمهوري اسلامي را در سينماي ايران ببينيد، در حد عکس امام و رهبري در کلانتري‌ها ديده مي‌شود.
جليلي علت اين امر را قهر جريان روشنفکري با مردم، انقلاب و رهبري انقلاب و از طرف ديگر انفعال مديران فرهنگي در مقابل اين جريان دانست و گفت: جريان روشنفکري تا جايي که توانسته با انقلاب اسلامي مبارزه کرده و آنجا که موفق به انجام اين کار نشده آن را بايکوت و انکار کرده است. ماجراي فتنه سال 88 اوج اين انکار بود.
وي تصريح کرد: وقاحت جريان روشنفکري به آنجا رسيد که حدود 25 ميليون نفر از مردم اين کشور را انکار کرد و اين اتفاق به عنوان يک نقطه سياه در کارنامه اين جريان در تاريخ ماند.
سردبير نشريه راه ادامه داد: متأسفانه اکثريت فعالان هنري و رسانه‌اي کشور که بايد چشم جامعه باشند و واقعيات جامعه را نشان دهند، در جريان فتنه سال 88 به انکار جامعه برخاستند و هنرمنداني که آثار آن‌ها را در اين جشنواره ديديم، يک اقليت بسيار کوچک در حوزه رسانه و هنر کشور هستند.
وي افزود: اين دوستان دوربين به دست گرفتند و به دل روستاها و شهرستان‌ها رفتند تا در مقابل هجمه تبليغات داخلي و خارجي روشنفکري و سرمايه‌داري واقعيات جامعه را نمايش دهند.
جليلي تصريح کرد: جشنواره عمار مي‌خواهد نقطه شروعي باشد براي مقابله با جريان وقيح و ضد مردمي روشنفکري. جرياني که آن‌چنان پنجه بر فضاي رسانه‌اي و هنري کشور انداخته که کسي جرئت نکند حتي واقعيات کشور را بيان کند.
وي اضافه کرد: در حالي که جشنواره فيلم عمار با حداقل بودجه و کمترين امکانات برگزار شد، در اين کشور فيلم‌هايي با بودجه بيت‌المال و امکانات دولتي ساخته مي‌شوند که بر ضد انقلاب و نظام هستند.
اين فعال فرهنگي بيان داشت: مديريت منفعل فرهنگي و مافياي رسانه‌اي روشنفکري در 32 سال گذشته مانع شکل‌گيري هنر و رسانه بازتاب دهنده واقعيات جامعه شده‌اند. سياستگذاران و مديران فرهنگي بايد تکليف خود را روشن کنند که آيا مي‌خواهند به اين انفعال ادامه دهند يا راه را براي هنرمندان مردمي کشور باز کنند؟
وي تأکيد کرد: دلسوزان و دغدغه‌مندان نسبت به فرهنگ انقلاب بايد از يک طرف براي توليد آثار قابل توجه و خلاق تلاش کنند و از طرف ديگر به طور دائم اصلاح اين وضعيت را از مسئولان فرهنگي مطالبه کنند.
ابوالقاسم طالبي کارگردان و از داوران جشنواره فيلم عمار نيز در يک سخنراني کوتاه از برگزارکنندگان اين جشنواره تقدير کرد.
در پايان اين مراسم، برگزيدگان به اين شرح معرفي شدند: رتبه نخست: فيلم «يزدان تفنگ ندارد» به کارگرداني حسين شمقدري، رتبه دوم: «ايران سبز» به کارگرداني محمدرضادهشيري و رتبه سوم: «پايان فراموشي» به کارگرداني محمدمهدي خالقي
همچنين هيئت داوران نخستين دوره جشنواره فيلم عمار از «نادر طالب‌زاده» به خاطر توليد مستند حرفه‌اي «تقلب واقعي» و «محسن اسلام‌زاده» براي توليد مستند «خيابان شهادت» تقدير کردند.
«حسين شمقدري» جايزه خود را به خانواده شهيد محمد گلدوي و «محمدرضا دهشيري» جايزه خود را به پدر شهيد حسين غلام کبيري تقديم کردند.
همچنين «داوود مراديان» دبير نخستين جشنواره مردمي فيلم عمار از ثبت اين جشنواره در سازمان جشنواره‌هاي کشور و برگزاري با شکوه‌تر دوره دوم آن در سال آينده خبر داد.
